1 NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU – ROK A
(Rdz 2,7-9;3,1-7)
Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia, wskutek czego stał się człowiek istotą żywą. A zasadziwszy ogród w Edenie na wschodzie, Pan Bóg umieścił tam człowieka, którego ulepił. Na rozkaz Pana Boga wyrosły z gleby wszelkie drzewa miłe z wyglądu i smaczny owoc rodzące oraz drzewo życia w środku tego ogrodu i drzewo poznania dobra i zła. A wąż był najbardziej przebiegły ze wszystkich zwierząt polnych, które Pan Bóg stworzył. On to rzekł do niewiasty: „Czy to prawda, że Bóg powiedział: “Nie jedzcie owoców ze wszystkich drzew tego ogrodu?”. Niewiasta odpowiedziała wężowi: „Owoce z drzew tego ogrodu jeść możemy, tylko o owocach z drzewa, które jest w środku ogrodu, Bóg powiedział: “Nie wolno wam jeść z niego, a nawet go dotykać, abyście nie pomarli”. Wtedy rzekł wąż do niewiasty: „Na pewno nie umrzecie! Ale wie Bóg, że gdy spożyjecie owoc z tego drzewa, otworzą się wam oczy i tak jak Bóg będziecie znali dobro i zło”. Wtedy niewiasta spostrzegła, że drzewo to ma owoce dobre do jedzenia, że jest ono rozkoszą dla oczu i że owoce tego drzewa nadają się do zdobycia wiedzy. Zerwała zatem z niego owoc, skosztowała i dała swemu mężowi, który był z nią; a on zjadł. A wtedy otworzyły się im obojgu oczy i poznali, że są nadzy; spletli więc gałązki figowe i zrobili sobie przepaski.
GN 2:7-9; 3:1-7
The LORD God formed man out of the clay of the ground
and blew into his nostrils the breath of life,
and so man became a living being.
Then the LORD God planted a garden in Eden, in the east,
and placed there the man whom he had formed.
Out of the ground the LORD God made various trees grow
that were delightful to look at and good for food,
with the tree of life in the middle of the garden
and the tree of the knowledge of good and evil.
Now the serpent was the most cunning of all the animals
that the LORD God had made.
The serpent asked the woman,
“Did God really tell you not to eat
from any of the trees in the garden?”
The woman answered the serpent:
“We may eat of the fruit of the trees in the garden;
it is only about the fruit of the tree
in the middle of the garden that God said,
‘You shall not eat it or even touch it, lest you die.’”
But the serpent said to the woman:
“You certainly will not die!
No, God knows well that the moment you eat of it
your eyes will be opened and you will be like gods
who know what is good and what is evil.”
The woman saw that the tree was good for food,
pleasing to the eyes, and desirable for gaining wisdom.
So she took some of its fruit and ate it;
and she also gave some to her husband, who was with her,
and he ate it.
Then the eyes of both of them were opened,
and they realized that they were naked;
so they sewed fig leaves together
and made loincloths for themselves.
(Rz 5,12-19)
Bracia: Przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć, i w ten sposób śmierć przeszła na wszystkich ludzi, ponieważ wszyscy zgrzeszyli. Bo i przed Prawem grzech był na świecie, grzechu się jednak nie poczytuje, gdy nie ma Prawa. A przecież śmierć rozpanoszyła się od Adama do Mojżesza nawet nad tymi, którzy nie zgrzeszyli przestępstwem na wzór Adama. On to jest typem Tego, który miał przyjść. Ale nie tak samo ma się rzecz z przestępstwem jak z darem łaski. Jeżeli bowiem przestępstwo jednego sprowadziło na wszystkich śmierć, to o ileż obficiej spłynęła na nich wszystkich łaska i dar Boży, łaskawie udzielony przez jednego Człowieka, Jezusa Chrystusa. I nie tak samo ma się rzecz z tym darem jak i ze skutkiem grzechu, spowodowanym przez jednego grzeszącego. Gdy bowiem jeden tylko grzech przynosi wyrok potępiający, to łaska przynosi usprawiedliwienie ze wszystkich grzechów. Jeżeli bowiem przez przestępstwo jednego śmierć zakrólowała z powodu jego jednego, o ileż bardziej ci, którzy otrzymują obfitość łaski i daru sprawiedliwości, królować będą w życiu z powodu Jednego – Jezusa Chrystusa. A zatem, jak przestępstwo jednego sprowadziło na wszystkich ludzi wyrok potępiający, tak czyn sprawiedliwy Jednego sprowadza na wszystkich ludzi usprawiedliwienie dające życie. Albowiem jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wszyscy stali się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo Jednego wszyscy staną się sprawiedliwymi.
ROM 5:12-19 OR 5:12, 17-19
Brothers and sisters:
Through one man sin entered the world,
and through sin, death,
and thus death came to all men, inasmuch as all sinned—
for up to the time of the law, sin was in the world,
though sin is not accounted when there is no law.
But death reigned from Adam to Moses,
even over those who did not sin
after the pattern of the trespass of Adam,
who is the type of the one who was to come.
But the gift is not like the transgression.
For if by the transgression of the one, the many died,
how much more did the grace of God
and the gracious gift of the one man Jesus Christ
overflow for the many.
And the gift is not like the result of the one who sinned.
For after one sin there was the judgment that brought condemnation;
but the gift, after many transgressions, brought acquittal.
For if, by the transgression of the one,
death came to reign through that one,
how much more will those who receive the abundance of grace
and of the gift of justification
come to reign in life through the one Jesus Christ.
In conclusion, just as through one transgression
condemnation came upon all,
so, through one righteous act,
acquittal and life came to all.
For just as through the disobedience of the one man
the many were made sinners,
so, through the obedience of the one,
the many will be made righteous.
(Mt 4,1-11)
Duch wyprowadził Jezusa na pustynię, aby był kuszony przez diabła. A gdy przepościł czterdzieści dni i czterdzieści nocy, odczuł w końcu głód. Wtedy przystąpił kusiciel i rzekł do Niego: „Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz, żeby te kamienie stały się chlebem”. Lecz On mu odparł: „Napisane jest: “Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych”. Wtedy wziął Go diabeł do Miasta Świętego, postawił na narożniku świątyni i rzekł Mu: „Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się w dół, jest przecież napisane: »Aniołom swoim rozkaże o Tobie, a na rękach nosić Cię będą, byś przypadkiem nie uraził swej nogi o kamień”. Odrzekł mu Jezus: „Ale jest napisane także: “Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego”. Jeszcze raz wziął Go diabeł na bardzo wysoką górę, pokazał Mu wszystkie królestwa świata oraz ich przepych i rzekł do Niego: „Dam Ci to wszystko, jeśli upadniesz i oddasz mi pokłon”. Na to odrzekł mu Jezus: „Idź precz, szatanie! Jest bowiem napisane: “Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz”. Wtedy opuścił Go diabeł, a oto aniołowie przystąpili i usługiwali Mu.
MT 4:1-11
At that time Jesus was led by the Spirit into the desert
to be tempted by the devil.
He fasted for forty days and forty nights,
and afterwards he was hungry.
The tempter approached and said to him,
“If you are the Son of God,
command that these stones become loaves of bread.”
He said in reply,
“It is written:
One does not live on bread alone,
but on every word that comes forth
from the mouth of God.”
Then the devil took him to the holy city,
and made him stand on the parapet of the temple,
and said to him, “If you are the Son of God, throw yourself down.
For it is written:
He will command his angels concerning you
and with their hands they will support you,
lest you dash your foot against a stone.”
Jesus answered him,
“Again it is written,
You shall not put the Lord, your God, to the test.”
Then the devil took him up to a very high mountain,
and showed him all the kingdoms of the world in their magnificence,
and he said to him, “All these I shall give to you,
if you will prostrate yourself and worship me.”
At this, Jesus said to him,
“Get away, Satan!
It is written:
The Lord, your God, shall you worship
and him alone shall you serve.”
Then the devil left him and, behold,
angels came and ministered to him.
Myśli do kazania
1. Są takie dwa zjawiska dzięki którym nasz rozwój duchowy przyspiesza: cierpienie i pokusa. Pokusa jest naszym testem miłości do Boga. Dobrze przeżyte cierpienie i zwycięstwo nad pokusą oczyszcza nas z miłości własnej.
2. Pierwszy krok w tej piekielnej strategii kuszenia to uświadomić nam, że mamy jakiś brak. Że czegoś nam brakuje i bez tego nie osiągniemy szczęścia, spełnienia czy zdrowia. Ewa w raju zapragnęła owocu z tego jedynego drzewa, ponieważ chciał mieć taką wiedzę jak Bóg. Nie masz chleba, więc zamień kamienie w chleb… Azazel, demon pustyni taką pokusę szeptał do uszu Bogu. A jaka melodię nuci diabeł do naszych uszu? Kup sobie to i na pewno będziesz szczęśliwy. Zdobądź za wszelką cenę, tytuł czy pozycję społeczną, a zyskasz szacunek. Zwiąż się z tym egoistycznym człowiekiem, a na pewno znajdziesz miłość…. Kiedy podążamy za tą melodią, po czasie się okazuje, że zostaliśmy oszukani.
3. Diabeł nigdy nas nie skusi rzeczą, która wygląda źle – pokusa zawsze ma pozór dobra. Pokazuje nam jakieś dobro i mówi, że to wszystko przyniesie nam korzyść. Jednak po wzięciu takiego „kredytu” po czasie okazuje się, że jest tam jakiś zapis, który szkodzi nam, naszym bliskim i obraża Boga. Najczęstsza pokusa diabła to mówienie, że dam Ci coś szybciej niż Bóg. Nie musisz czekać na Boże obietnice – mówi diabeł – pokaże Ci skrót, do tego co Bóg obiecuje. Lecz w czasie podążania tym skrótem, gubimy po drodze pokój, radość, czyste sumienie, a czasem nawet duszę. Jedną z największych pokus w życiu duchowym jest niecierpliwość. Jeden święty powiedział, że za niecierpliwością stoi grzech pychy. Chcę tu i teraz!
4. Jezus używał słów z Pisma Świętego jako oręża do walki z pokusą. Dobrze mieć swoje ulubione cytaty z Biblii w głowie i w sercu. Biblia to bardzo stary miecz, ale wciąż bardzo ostry.
5. Święty Jan Maria Vianney miał 7 sposobów na walkę z pokusami:
A. Świadomość, że jeśli nie zostanę świętym, zostanę potępiony. Świadomość tego do czego wiedzie grzech pomoga nam odrzucać pokusę.
B. Świadomość, że anioł stróż jest zawsze blisko mnie z piórem w ręku, aby zapisywać wszystkie moje zwycięstwa w walce z pokusą. Anioł Stróż jest jak trener pomagający nam przesuwać granicę naszych duchowych możliwości.
C. Ofiarowanie pokus w intencji nawrócenia grzeszników. Kiedy diabeł spostrzeże, że kuszenie nas przyniesie odwrotny efekt od zamierzonego, odstąpi od nas. Kiedy zobaczy, że nasze zwycięstwo z pokusą pomaga się zbawić innym, przestanie nas doświadczać.
D. W chwili największej próby, zawsze możemy zakrzyknąć jak Apostołowie: Panie ratuj bo giniemy! Bóg na pewno nie odmówi nam łaski.
E. Najczęstsze pokusy to pycha i nieczystość – najlepszym lekarstwem na nie jest aktywne życie dla chwały Bożej.
F. Musimy prosić o łaskę odwagi. Nie powinniśmy się obawiać pokus. Nie są one silniejsze od nas.
G. Codzienny rachunek sumienia nie tylko z naszych grzechów, ale też z pokus i z namiętności, które za tymi pokusami stoją.
6. Są trzy grupy pokus: Te które uderzają w nasze ciało – zamień te kamienie w chleb; drugie to pycha i próżność – padnij przede mną na kolana, powiedział diabeł do Niego; trzecia grupa chce zniszczyć naszą wiarę i zaufanie Bogu – rzuć się w dół z narożnika świątyni. Jezus zwycięża wszystkie te trzy pokusy: Nie rzuca się w przepaść, jak chciał diabeł, ale czyni znacznie więcej – wstępuje na Krzyż; Nie pada na twarz przed szatanem – ale oddaje chwałę Bogu; Nie zamienia kamieni w chleb, ale czyni o wiele większy cud – przemienia chleb w swoje Ciało.
REFLECTIONS ON TODAY’S READINGS
1. There are two phenomena that challenge our spiritual development; temptation and suffering. Temptation is a test of our love for God. If we resist the challenges of life’s trials and gain victory over temptation, our soul will be cleansed of selfish love.
2. The first step in our strategy to overcome temptation is to become aware that, because of our fallen nature, we are lacking something without which we will not achieve happiness, fulfillment or good health. In the garden of paradise, Eve desired fruit from the one forbidden tree because she thought she would have the knowledge of God.
Azazel tempted Christ by whispering in His ear; “You have no bread, so turn stones into bread!” What melody does the devil whisper into our ears? Buy it and then you will be happy! Purchase your title and social status at any price and you will gain respect! Become involved with this selfish man or that selfish woman and you will surely find love! After a while, this melody loses its rhythm and we discover that we have been deceived.
3. Remember, the devil will never tempt us with something that looks bad. Temptation always has a desirable appearance. He shows us something that looks good and tells us that it will benefit us. However, after a while, it turns out that there is a “Faustian” clause to his contract that harms us, our loved ones and offends God. The most common temptation of the devil is that he promises to give us something faster than God. “You don’t have to wait for God’s promises, says the devil, while he shows you a “shortcut” to what God promises if you keep His ten commandments. However, if we take this shortcut, we lose peace, joy, a pure conscience and perhaps even our soul.
One of the greatest temptations of spiritual life is impatience. A saint once said that behind impatience is the sin of pride. “I want it here and now!” is often the refrain of this temptation.
4. Jesus used the words that we find in Holy Scripture as a weapon to fight temptation. It’s important to have available , in your head and heart, your favorite Bible quotes to fight against temptation. Remember, the Bible may be an old sword, but it is still very sharp.
5. Saint Jan Maria Vianney had 7 ways to fight temptations:
1.) The knowledge that if I don’t become a saint, I will be condemned. If we become aware of what sin leads to, it will help us reject temptation.
2.) Awareness that a guardian angel is always close to me with a pen in hand to record all my victories in the fight against temptation. My Guardian Angel is like a coach helping me to extend the borders of my spiritual possibilities.
3.) Offering up our temptations for the conversion of sinners. When the devil sees that tempting us has the opposite effect from what he intended, he will depart from us. When he sees that our victory over temptation helps to save others, he will stop tempting us.
4.) At the time of our greatest trial, we can always shout out like the Apostles; “ Lord, save us! We are perishing!” God certainly will not deny us grace.
5.) The most common temptations are pride and impurity. The best remedy for these temptations is an active life offered up for God’s glory.
6.) We must ask for the grace of courage. We should not be afraid of temptations because they are not stronger than us.
7.) Make a daily examination of conscience, not only of our sins, but also of our temptations and the passions that stand behind these temptations.
6. There are three groups of temptations: A. Those that relate to our body; “command that these stones become loaves of bread!” B. The second is pride and vanity; “ All these I shall give to you, if you will prostrate yourself and worship me.” C. The third type wants to destroy our faith and trust in God; “Throw yourself down. For it is written: He will command his angels concerning you and with their hands they will support you, lest you dash your foot against a stone.” Jesus overcomes all these temptations and He does not fall into the chasm of darkness as the devil wanted. In fact, He does much more as he goes beyond resistance and accepts the Cross. He does not fall on his face before Satan but he gives glory to God. He doesn’t command stones to become bread, but He performs a much greater miracle that we witness at each consecration, He transforms bread and wine into His Body and Blood